Księgi Potworów, tom II.

Idesia

Słowo pierwsze,
o tym, kto potwory wielkie bić może.

Przede wszystkim liczbę kręgu piekielnego, z jakiego potwora przybyła, poznać należy, a następnie grupę zebrać takich, którzy od tej liczby najwyżej dziewięcioma kręgami wtajemniczenia się różnią. Na ten przykład na potworę, która do 40 kręgu piekielnego dotarła, wybrać się może ktoś, kto najwyżej czterdzieści i dziewięć rozdziałów księgi o swej sztuce przeczytał.

Jeżeli zaś zamierza potworę zaatakować ktoś, kto zbyt doświadczony w swej sztuce jest, zostanie ukarany klątwą w kamień zamieniającą bądź użycie wszelkich czarów, klątw i innych uroków uniemożliwiającą. Tyczy się to także kapłanów, którzy leczyć bądź błogosławić jedynie pragną.

Najlepiej zaś dobrać drużynę, która najwyżej trzema stopniami doświadczenia od kręgu poczwary się różni. Wtedy najłatwiej do skarbca stwora się dobrać i cenne łupy zeń wynieść. Używając wcześniejszego przykładu, grupa powinna składać się z istot wszelkich ras, które nie więcej niż 43, a nie mniej niż 37 rozdziałów sztuki swej poznały.

Słowo drugie,
o doborze profesyj.

Najistotniejszy na każdej z wypraw zdaje się rycerz, którego silna pierś uderzenia potwory wytrzyma. Będzie to zatem człowiek bądź elf blado- lub szarolicy. Aby za rycerza się uważać, trzeba nie tylko kodeks swój posiadać oraz zbroję ciężką, która ciosy wytrzyma - istotne jest, aby aurę nienawiści umieć w stronę potwory skierować, aby jego uwagę na siebie ściągnąć. Rycerzem być nie może nikt, kto takiej aury się nie nauczył.

Drugą osobą, bez której obejść się wyprawa żadna nie może, jest medyk, który leczył rycerza będzie. Medykiem takim może być znów człowiek lub elfa któryś kolor. Najlepiej sztukę medyczną opanowali biskupi z ludzkiego rodu, później zaraz elfia starszyzna oraz kapłani bogini Shilen. Prorocy znają zaklęcia medyczne i kapłanami są, jednakowoż medykami ich nazwać nie można.

Idealnie byłoby, gdyby medykiem był biskup z elfim kapłanem u boku, który dbał będzie o należytą ilość mocy duchowej maną zwanej. Można też dwóch biskupów zatrudnić, by kiedy jeden z sił osłabnie, drugi w pogotowiu był i zaklęcia leczące rzucał. Nie zawsze jednak jest to możliwe.

Jeśli mamy jednego medyka tylko, zatroszczyć się trzeba przede wszystkim, aby w jednej drużynie z rycerzem był - leczenie na oślep stratą jest energii i czasu.

Dobrze szamana orczego obietnicami łupów skusić, ażeby śpiewem swoim bojowość całej drużyny zwiększył. Przyda się także jasny śpiewak miecza bądź tancerz mrocznych tanów. Również prorok Einhasad pomocny wielce będzie.

Pozostałe profesyje dobieramy pod kątem słabych punktów potwory, którą ubić pragniemy. I tak na potworę wrażliwą na łucznicze ataki zebrać drużynę łuczników należy, na potworę magii nie cierpiącą magów drużynę i tak dalej.

Widać więc, że wywiedzieć się dokładnie trzeba o charakterze potwory oraz o tym, co jest jej wstrętne, zanim drużynę przyjdzie zbierać.

Słowo trzecie,
o liczebności i rodzaju drużyn.

Czasy są takie obecnie, że jedna drużyna z trudem tytana położyć może. Dlatego też często trzeba dwie, a nawet trzy drużyny stworzyć. Najlepiej, aby w jednej drużynie był rycerz, wojowie i medycy, a w drugiej magowie i elfi kapłani, którzy o siły magiczne zadbają. Istotne, aby przywodzący drużynom współpracowali ze sobą i aby posłuch wśród pozostałych wzbudzali.

Pamiętać należy, ażeby podział łupów w drużynie ustawić na "znalazca zatrzymuje". Praktyczne to dlatego, że kiedy zdarzy się komuś upaść i z plecaka coś wypadnie, nie będzie trzeba swych praw u innych dochodzić. Oprócz tego dowódca podnieść łupy może i do jego plecaka one trafią, skąd rozdzielone być mogą wedle wcześniejszych ustaleń.

Słowo czwarte,
dla kapłanów maści wszelakiej.

1) Kapłan rozpoczyna błogosławienie od siebie. Dzięki temu wiedział będzie, kiedy błogosławieństwa innych miną - chwilę po tym, jak on bez słów łaski pozostanie.

2) Drużyna nie przypomina kapłanowi, jak ma błogosławić i kiedy. Po przybyciu na miejsce i zgrupowaniu całej drużyny, po śpiewach szamańskich kapłan rozpoczyna rozdawanie błogosławieństw.

3) Jeżeli drużyny są dwie, a kapłan skończy błogosławić swoją, pozostali ustawić się w kolejce bądź w kole wokół niego powinni. Po otrzymaniu błogosławieństw odejść z szeregu należy, aby kapłan mocy nie marnował niepotrzebnie na dwukrotne błogosławienie tej samej osoby.

4) Zapoznać się każdy kapłan powinien z tym, jakie pieśni boga ognia Paagrio które błogosławieństwa oznaczają, ażeby niepotrzebnie drugi raz tych samych atrybutów nie wzmacniać.

Słowo piąte,
o błogosławieństwach.

Błogosławieństwa wedle profesji błogosławionych podzielone zostały. Na końcu znajduje się lista błogosławieństw, które w zależności od charakteru i słabych stron stwora rzucić należy.

* medycy - starszyzna elfów jasnych i mrocznych, biskupi
wietrzny spacer (wind walk)
wzmocnienie czarów (empower)
przyspieszenie czarów (acumen)
dusza berserkera (berserker spirit)
koncentracja (concentration)
błogosławieństwo duszy (bless the soul)

* błogosławiący - prorocy, szamani orczy
wietrzny spacer (wind walk)
przyspieszenie czarów (acumen)
dusza berserkera (berserker spirit)
błogosławieństwo duszy (bless the soul)

* rycerze - paladyni, mroczni mściciele, rycerze Shilen, rycerze Evy:
wietrzny spacer (wind walk)
tarcza (shield)
moc (might)
błogosławieństwo ciała (bless the body)
błogosławieństwo duszy (bless the soul)
ciało avatara (body of avatar)
blokada (advanced block)
błogosławiona tarcza (bless shield)
skupienie (focus)
szept śmierci (death whisper)
celność (guidance)
przyspieszenie (haste)
regeneracja (regeneration)

* magowie - wody, ognia, wiatru, śmierci:
wietrzny spacer (wind walk)
wzmocnienie czarów (empower)
dzika magia (wild magic)
przyspieszenie czarów (acumen)
dusza berserkera (berserker spirit)
koncentracja (concentration)
błogosławieństwo duszy (bless the soul)

* wojowie - łucznicy i nożownicy, gladiatorzy, włócznicy, tyranci, niszczyciele, kowale, poszukiwacze
wietrzny spacer (wind walk)
moc (might)
błogosławieństwo ciała (bless the body)
błogosławieństwo duszy (bless the soul)
skupienie (focus)
szept śmierci (death whisper)
celność (guidance)
przyspieszenie (haste)
regeneracja (regeneration)
dusza berserkera (berserker spirit)

* tancerze ostrzy:
toż samo co dla wojów i przyspieszenie czarów (acumen)

* pieśniarze kling:
toż samo co dla wojów i przyspieszenie czarów (acumen),
(jeśli w drużynie jest pieśniarz klingi, który potrafi Pieśń Wiatru zaśpiewać, nikomu z drużyny nie dajemy błogosławieństwa wietrznego spaceru)

* przywoływacze - w zależności od tego, czy mag przywołujący walczy wręcz, czy też jedynie przywołańca do walki wysyła, błogosławi się odpowiednio jak woja z daną bronią bądź jak kapłana.

* przywołańce - po przywołaniu należy wypytać właściciela, jak wzmocnić danego widmowego stwora.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWA SPECJALNE:
- odporność na żywioły wszelakie
(resist wind, resist fire, resist water, elemental protection) - jedynie w przypadku, kiedy potwora, jaką bijemy, danym żywiołem zwykła atakować. Wyposażamy w taką odporność rycerza.

- uświęcenie broni (holy weapon) - na potwory, które na święty atak wrażliwe. Dla wszystkich, którzy atakować będą, zarówno wojów, jak i magów.

- ochrona przed magią (mental shield, magic barrier) - potrzebne w przypadku, kiedy potwora ma zwyczaj śpiewać kołysanki, przywiązywać stopy do podłoża lub inne tego rodzaju figle płatać.

Słowo szóste,
końcowe.

Każda wyprawa triumfem się skończy, jeśli jej uczestnicy znać swoje mocne i słabe strony będą, a także swoje umiejętności właściwie wykorzystywać. Istotne jest, ażeby dowódca wiedział, co robi i podstawową wiedzę o innych posiadał, ażeby do leczących proroka nie kwalifikował lub szukacza do rycerzy. Ostatnią zaś rzeczą, o jakiej wspominam i pierwszą, o jakiej pamiętać należy, jest umysłu uruchomienie i działanie z rozmysłem, nie zaś pochopnie.

Napisałem to ja,
Vilvathiel Szary,
wierny sługa Einhasad.

Dnia siódmego grune'a roku pańskiego 667.

Veryne

Kilka błędów się znajdzie. A co do rozdawania błogosławieństw to dawno Sob napisał to w księgach światowych gdzie odsyłam każdego kapłana - [link widoczny dla zalogowanych].

Idesia

Zatem proszę poprawić, jeśli pani jakie błędy znalazła, i podkreślić.

Poradnik Soba jest poradnikiem głównie wojennym, a w drugiej kolejności "tytanowym". Ponadto nie każdy z bywalców Dworu Olstigat podane przez panią pergaminy czytać musiał, natomiast Biblioteka Dworska łatwiej jest dostępna i mniej heretyckim językiem księgi tu zapisane.

Księgę tę zamieściłam w Bibliotece po tym, jak sama uczestniczką kilku wypraw bez wiedzy organizowanych byłam. Kapłani błogosławiący każdego wszystkim, co potrafią, wojownik, który rycerzem chciał się stać...
(A na moje pytanie: "Czy masz, panie, aurę nienawiści (hate aura)?" odparł spokojnie: "Nie, rzuć mi.", jakby łaski Bogini nienawiścią być mogły i to jeszcze rzucaną jak śmieć na ziemię.)
...mroczni kapłani, którzy niepomni swej profesji czarami ofensywnymi próbują potworę pokonać, miast odpoczywając moc swą duchową odnawiać, rycerze proszący o duszę berserkera, wymieniać by można było tych niewiedzących w nieskończoność.

Llarien

Zdumiony słów Idesi wysłuchał.
- To takowe dziwy się zdarzają?
Śmiechem wybuchnął.
- Zaiste życie jest najpiękniejszym z cyrków.
Gdy po chwili się opanował dodał.
- A skąd przekonanie, że jeśli do ksiąg allserońskich nie zaglądają to tu przybędą by Twych rad wysłuchać? No bo te patologie coś o nich wspomniała to chyba nie pośród Dworzan?

Fiannr

Myśle, że każda książka wzbogaci puste biblioteczki Dworu. O ile dobrze pamiętam sam zachęciłem Idesie do położenia tej pozycji pośród pustych półek.
Od czegoś trzeba zacząć.

Idesia

Skinęła Llarienowi głową.
- W rzeczy samej, nie pośród Dworzan takich osobników nieobytych spotkałam. Księga ta nie zawiera w sobie moich rad, nie mojego jest autorstwa - ja ją jeno z biblioteki klasztornej skopiowałam i kopię na pustej półce położyłam. Kto przeczyta, ten skorzysta, ja nie na bakałarza kształcona, nauczać nikogo nie miałam intencji. Sam pan przyzna, że milej się czyta księgi, które starannym językiem napisane zostały, a nie przy użyciu mowy wyspiarskiej, często okaleczanej, i barbarzyńskich skrótów. Z tego założenia wychodząc umieściłam to dzieło tutaj, aby inni pożytek z rad w nim zawartych mieli.