Zbłąkana zielarka

Elineza Marroux · Wysłany: Czw 11:33, 06 Mar 2008 Temat postu:

Wyniosła z biblioteki jakąś opasłą księgę. Miała zmierzać do swojej komnaty, gdy usłyszała wrzawę prawdopodobnie wydobywającą się z kuchni. Zaciekawiona owym zamieszaniem szybko się tam skierowała. Przed oczami zebranych pojawiło się najpierw wielkie tomiszcze, a dopiero potem kobieca sylwetka.
- A wy znowu w kuchni. Gal a Ciebie jak już spotykam, to zawsze tutaj. Może powinieneś pomyśleć o zmianie fachu? Mogłabym Ci nadać tytuł nadwornego kucharza. Co ty na to? Z przyjemnością sprawdzimy jak sobie radzisz w tej materii. - kiedy chciała uśmiechnąć się porozumiewawczo do Vrisy, w zasięgu jej wzroku pojawiła się nieznajoma. Puściła oczko również do niej - Prawda moje Panie? Zasiadła patrząc wyczekująco na mężczyznę, po czym zwróciła się do przybyłej.
- Elineza z rodu Marraux, nadzorca tego tu oto dworzyszcza i porządkowy w jednej osobie. - skinęła głową uprzejmie.

Galanthir · Wysłany: Czw 15:48, 06 Mar 2008 Temat postu:

Kiedy usłyszał propozycję kobiety, wyszczerzył zęby i pokręcił przecząco głową.

- Kucharza? Żartujesz chyba... Ja tu raczej w roli konsumenta przybywam. O, mogę zostać nadwornym konsumentem, będę sprawdzał jakość waszych posiłków. Tylko nie zapomnijcie robić dla mnie dodatkowych porcji. No, więc drogie panie bierzcie się do roboty, a ja pójdę do swojej komnaty przygotować się psychicznie do tej uczty. Wrócę za jakiś czas.

Już miał zamiar wychodzić, kiedy przy wyjściu obrócił się na pięcie i spojrzał na zielarkę.

- Matko! Głód mi chyba umysł przysłonił. Wybacz pani, nie poznałem jeszcze twego imienia. Ale chętnie naprawię ten błąd.

Spoglądnął wyczekująco na kobietę, uśmiechając się przy tym najmilej jak potrafił.

Vrisa · Wysłany: Czw 17:16, 06 Mar 2008 Temat postu:

Zaplotła ręce pod biustem z miną nie wróżącą niczego dobrego dla Galanthira.
- Mamy się zabierać do roboty? Żeby twój brzuch napełnić? Coś jeszcze nadworny konsumencie?
Elfka prychnęła krótko. Spojrzała z dołu na mężczyznę, jako iż była niższa od wszystkich Dworzan nie licząc tych krasnoludzkich, i przytupnęła stópką gniewnie.
- Zatem niech jaśnie pan Galanthir liczy się z faktem iż dziś posiłek sam sobie sporządza. Bo nic z naszych specjałów nie trafi do jego jamy ustnej!
Zaraz potem odwróciła się do Ixyanny z uśmiechem zupełnie nie wskazującym na niedawną złość.
- A na deser możemy upiec ciasteczka.

Galanthir · Wysłany: Czw 17:35, 06 Mar 2008 Temat postu:

- Matko, no i co się tak unosisz... Spokojnie, bez agresji...
Odburknął.
-Same chciałyście mnie w kuchni zatrudnić, to się zaoferowałem do pomocy... No ale jak chcecie, to mogę co innego tu zrobić, chociaż nie ukrywam, że w tamtym byłbym najlepszy.
Spojrzał znowu na zielarkę.
- Wybacz pani, że ci przerwaliśmy. Proszę, już możesz mówić.
I znowu spoglądnął z zainteresowaniem na kobietę,

Ixyanna · Wysłany: Czw 18:27, 06 Mar 2008 Temat postu:

W momencie gdy Pani Porucznik spojrzała na nią, dziewczyna momentalnie wstała i ukłoniła się swoim sposobem. Wyprostowała się powoli i gdy rozmowa ucichła, znów pochyliła głowę, opierając dłonie na kolanach.
- Ixie, zielarka. - odezwała się, nie podnosząc głowy, po czym wyprostowała się znów, jej dłonie przesunęły się po nogach w górę i złączyły się na wysokości brzucha. Spojrzała na buty Galanthira, uśmiechając się miło, acz z widoczną nutką zakłopotania.
- Mieliśmy zresztą... - zawahała się na krótką chwilę, kaciki ust powędrowały wyżej. - Zresztą nic.
Zielarka uniosła bursztynowe oczy i rzuciła Elinezie i Galanthirowi po niezwykle krótkim spojrzeniu, po czym ukłoniła się ponownie.
- Miło mi.

Elineza Marroux · Wysłany: Czw 20:00, 06 Mar 2008 Temat postu:

Elineza słuchała rozdrażniona krótkiej wymiany zdań między Galanthirem, a Vrisą. Tupała wściekle nogą pod stołem i już miała odpowiedzieć na bezczelne zachowanie mężczyzny, ale ubiegła ją Vrisa. Może to i dobrze.., bo już nie ręczyła za siebie. Szepnęła jedynie do gościa:
- Szczyt bezczelności! Mówię Pani, mężczyźni tutaj są niereformowalni.
Po chwili spiorunowała wzrokiem gladiatora, kierującego się do wyjścia nie zaszczycając go już ani jednym wypowiedzianym przez siebie zdaniem.

Ixyanna · Wysłany: Sob 14:49, 08 Mar 2008 Temat postu:

- Żeby tylko tutaj. - odparła z rozbawionym uśmiechem, unosząc głowę. Powiodła po wszystkich wzrokiem i uśmiechnęła się szerzej. Usiadła przy stole, położyła na kolanach przerzuconą przez ramię torbę i zaczęła w niej grzebać. Uśmiechnęła się po chwili poszukiwań i postawiła na stole mały słoiczek z konfiturą z czegoś co przypominało borówki.
- Przywiozłam z podróży, to już przedostatni słoiczek. W sam raz do ciasteczek. Dzieło Thamoni, mówiłam Ci kiedyś o niej, Vriso. Mam coś jeszcze z jej... kuchni, ale... - spojrzała z tajemniczym uśmiechem na wnętrze torby - na inną okazję.