Girbaund syn Hogrima - zrezygnował

Girbaund

Do sali rekrutów wszedł krasnolud. Był w pełnym rynsztunku w prawej dłoni trzymał młot, na jego twarzy malował sie uśmiech.
Nareszcie - wymamrotał
Rozejrzał sie po pomieszczeniu zatrzymał wzrok na tablicy rekrutacyjnej. Wyciągną z sakiewki niewielki kawałek pergaminu zwinięty w rulon i przywiesił go na niej. Na pergaminie widniał napis:

Prosze o przyjęcie mnie na ten wspaniały dwór.
Mam nadzieje że moja prośba zostanie rozpatrzona pozytywnie,
jestem gotów służyć pomocą dworowi i dworzanom.
-rzemieślnik Girbaund syn Hogrima

Popatrzył na zgłoszenie, usiadł przy kominku i zaczął czyścić swój topór bardzo dokładnie mrucząc sobie pod nosem.

Veryne

Elfka usłyszawszy odgłos cichego pisku, który wydobywał się z ostrzonego topora krasnoluda podeszła do drzwi,ostrzyła je delikatnie i zamknęła za sobą nietrzaskając. Weszła do środka od razu przenosząc wzrok na drewnianą tablicę wiszącą na ścianie. Wzięła do ręki pergamin napisany przez Girbaunda i przeczytała spokojnie po czym uśmiechnęła się radośnie i odłożyła go na swoje miejsce. Nagle drgnęła mocno i odwróciła sie orientując, że gość siedzi tuż przy kominku i jest obecny w komnacie - Ahh! Jesteś tutaj przyjacielu! - podbiegła żwawym krokiem do krasnoluda i uściskała jego dłoń na przywitanie - Cieszę się, że przybyłeś tutaj tak szybko i w takich okolicznościach! Miło wspominam rozmowę z Tobą Girbaundzie i chętna jestem by i tutaj z Tobą porozmawiać jak i zapewne reszta dworzan - klasnęła w dłonie i szepnęła do strażnika by zawołał resztę mieszkańców dworu.

Brothorr

Witaj! Co ja mam powiedzieć..Krasnolud! To nie trzeba długo myśleć! Trzeba go dobrze upić i będzie jak nowy..No ja jestem "ZA".

Girbaund

Dzienkujum ci Brothorr, myślu że jok si dobrze podpiju to wszystko można - mówi - choć miecze jok justem pijony tu takie truche krzywe wychodzą, dlatugu żadko upity chodze - dodaje po namyśle

Przestaje ostrzyć topór i przygląda się ogniowi w kominku

Lorinel

Weszła niespiesznym krokiem do komnaty, rzuciła spojrzeniem na kartkę.
- Cóż... krótko i na temat - mruknęła pod nosem, po czym spojrzała na krasnoluda - Witam Pana, Panie Girbaund, jak już zdążyłam posłyszeć. Jestem Lorinel z domu Lhyria, dwórka tutejsza. Veryne opowiadała o Panu same dobre rzeczy, więc myślę, że to starcza za rekomendację. Ale chętnie posłucham, cóż Pan ma nam do opowiedzenia - zerknęła na toporzysko - A to - wskazała je wzrokiem - zawód czy powołanie?

Girbaund

Oderwał wzrok od ognia i zwrócił wzrok w strone Lorinel.
-Wituj poni Lorinel, cu ja moge u subi opowiedzieć, justem rzemieślnikiem kujum różne rzeyczy, ale moim prowdziowym możeniem jest wykuć golema, mój ojczulek mawiał ży jok wykuje golema tu moge nozywoć sibie prowdziwym kowalem. Potrafium tyż nieźli wolczyć - dodał z przekonaniem - tyn topór tu roczej koniczność w noszym świecie. Mam ju pod ręką z przyzwyczojenia. - na twarzy Girbaunda pojawił się uśmiech - tu chybu wszystku. Jeślim coś ominułem tu powic, jo z chyncią opowiem
Chwile potem zaczą znowu przyglądać się płonącym kawałkom drewna. Na jego czole pojawiły się zmarszczki, sam krasnolud wydawał się pogrążony w myślach.

Vanderlath

Ork przysłuchiwał się rozmowom, kiwał głową z uznaniem. Wreszcie podniósł się z zydla, na którym był siedział. Podszedł i skinąwszy głową ją mówić.
- Tejak'arr, Synu Ludu Ziemi. Jam Vanderlath syn Urboga z plemienia Hestui i również chciałem przyłączyć się do powitania cię na tym dworze. - podrapał się po łysinie. - Rzemieślników u nas potrzeba, zwłaszcza takich, co mówić umieją. Tedy z niecierpliwością czekam na twój okres próbny. Słyszałem, iż teraz na czas jakiś nieobecny będziesz, tedy poczekam, aż Aden na nowo nawiedzisz.
To powiedziawszy po kubek sięgnął i miodu syconego zacnie polał chętnym.

Veryne

Elfa uśmiechnęła się ciepło do zebranych potem przeniosła wzrok na rzemieślnika i usiadła zaraz koło niego dorzucając dwa kawałki drewna do ognia - W zimie jest tutaj bardzo ciepło, stare kominy ale mimo to bardzo dobrze i solidnie zbudowane ogrzewają prawie cały budynek - spojrzała w ogień od czasu do czasu kątem oka spoglądając na Girbaunda

Hageto

Girbaund nie odzywa się już prawie od miesiąca. Sądzę że winniśmy odebrać to jako rezygnację. Jeśli się ocknie zawsze może złapać nas w świecie Aden.

Meshimaruke

Pan Girbaund powrócił do świata Aden z podróży. Zapraszam go serdecznie do rozmowy ze mną oraz resztą dworzan. Pani Veryne go już zna, zatem i my powinniśmy poznać ów krasnoluda jeśli jest jeszcze zainteresowany przystąpieniem do nas.

Girbaund

Krasnolud uśmiecha się
Chyntnie porozmowiom, tylko gdzie i kiedy? Nibyło mnie przez jokiś czos w świecie aden i znowu będę musioł go opuścić ale no krucej, ni just tu moja wina