Podanko Edmal - zniknął

Edmal

Napisalem o ciemnej elfce... ale jestem czlowiekiem (mezczyzna)

Wątła, wysoka postać stała na jednym z licznych nagich wzgórz diońskich. Stary, niszczejący płaszcz okrywał równie znoszoną skórzaną zbroję, której części kształtem zdawały się przypominać liście. Do niej przytroczone były dwie pochwy, z których wystawały rękojeści mieczy elfiego dzieła. Skóra postaci była jasnoszara, a długie, skudlone włosy – niewiele ciemniejsze. Trzymała kawałek materiału, na którym widniał biały sierp księżyca na nocnym tle.

- Żegnajcie Ostrza... już nie zawrócicie z tej drogi... – wyszeptała słabo

Rozszarpała Księżyc na strzępy i rzuciła przed siebie. Uleciały niesione zachodnim wiatrem. Zbiegła czem prędzej ze wzgórza, pędząc co tchu przed siebie. Zatrzymała się dopiero w cieniu elfiego lasu. Leśna gęstwina ukoiła jej myśli. Pogrążyła się w medytacji aż do wieczora. Wtedy to skierowała się ku skrajowi lasu, gdzie swe wody rozlało głębokie jezioro. Przebrała się w zwiewne, szarozielone szaty, gdy wzeszedł księżyc, poczęła tańczyć na skraju jeziora, czcząc swą Boginię. Ale na nieboskłonie pojawiły się kłębki chmur, które raz po raz tłumiły księżycowy blask, poczym spuściły na ziemię perlisty, ciepły deszcz. Lecz ona dalej pląsała w jego rzęsistych strugach. Gdy chmury całkowicie przysłoniły gwiazdy i księżyc, w czasie jednego tchnienia zanurzyła się w Głębię jeziora, zanurkowała w ożywczy chłód...

Edytowane
Historia postaci:

Edmal był młodym chłopcem zamieszkującym wyspę Głosów. Pewnego nocy w swym śnie ujrzał piękną elficką dziewczyne która więziona była przez Mordraga jedynego smoka na ziemi. Sen nawiedzał go przez kilka nocy.
-Co cię tak dręczy mój synu?- zapytała pewnego razu matka.
-Sam nie wiem matko w nocy miałem dziwny sen. Ujrzałem w nim młodą dziewczynę która potrzebuje pomocy.- odpowiedział syn.
- Więc co zamierzasz zrobic mój drogi?- powiedziała z przerażeniem.
-Jeszcze tego nie wiem, ale chyba udam się do wyroczni by zasięgnąc rady. Bywaj matko.- powiedział wychodząc i zamykając drzwi.
Tak więc udał się Edmal do wyroczni. Dotarłszy do celu swojej podróży zastał kapłana. Był to wątłej postury starzec o siwej brodzie i krzaczastych brwiach.
- Kim jesteś i co cię tu sprowadza młodzieńcze?- zapytał kapłan.
- Jestem Edmal, syn Entola z wioski na wyspie głosów. Przybyłem do wyroczni aby zasięgnąć rady.
- Podążaj za mną zaprowadze cię tam.- powiedział kapłan ruszając w stronę świątyni. Dotarłszy pod wrota zatrzymali się i kapłan otworzył drzwi używając jakiegoś starożytnego zaklęcia które chłopcu nie było znane. Przemierzając ogromne komnaty Gornadielowi rzuciły się w oczy ogromne bogactwa które w nich zalegały. Na środku największej z nich znajdował się tron na którym siedziała wyrocznia. Młody chłopiec składając pokłon zbliżył się do niej.
- Oczekiwałam cię młodzieńcze- powiedziała wyrocznia.
- A więc jestem. - odpowiedział Gornadiel.
- Czy wiesz co oznacza twój sen?
- Przybyłem z tym pytaniem do ciebie wyrocznio.- odpowiedział.
- W takim razie powinieneś dowiedzieć się co spotyka tych którym śni się Mordrag.- chłopiec przeraził się gdy usłyszał te słowa- wszyscy ludzie którzy mieli sen taki sam jak ty zmarli z niewiadomych przyczyn. Myślę że ty możesz być pierwszym któremu uda się przetrwać- stwierdziła po namyśle wyrocznia.-Twój ojciec był najlepszym wojownikiem. I wiem że uczył cię walki. Będziesz musiał stawić czoła Mordragowi i uwolnić przy tym księżniczkę Ilonore która więzi.- zawrzało w nim aż do walki.- Ale to nie będzie proste młodzieńcze. Oprócz swoich umiejętności będziesz musiał posiadać odpowiedni oręż do walki z Mordragiem.
- Gdzie mogę go zdobyć?
- Twój ojciec zostawił dla ciebie sztylet który jest w stanie przekłuć skórę smoka. Pozwoliłam sobie trochę go zmodyfikować. Jednym uderzeniem jesteś stanie powalić kilku przeciwników.
Na zewnątrz świątyni czeka na ciebie już gryf którym polecisz do jaskini Mordraga.
- Nie zawiodę cię moja pani.
Trwająca dwa dni i dwie noce podróż do jaskini potwora wyczerpała Edmala. Postanowił odpocząć. We śnie ukazała się mu wyrocznia która powiedziała:
- Od teraz jesteś zdany sam na siebie ponieważ moja moc nie jest aż tak silna aby sięgnąć do jaskiń Mordraga.

Nazajutrz ruszył w ciemną otchłań jaskini. Błądząc w labiryntach korytarzy zaczął tracić nadzieję w powodzenie swojej misji. Czwartego dnia ku swojemu zdziwieniu natrafił na grote gdzie po drugiej stronie zauważył Ilonore lecz przed nią spał smok. Spróbował podejśc do smoka podczas jego snu by go zabić ale stanął on na śliskim kamieniu i wywrócił się budząc go przy tym . Smok budząc się ujrzał miecz który niósł sztylet, zdziwił się i przemówił ludzkim głosem:
- Gdzieś już widziałem to ostrze.
- Czy ty mówisz? - zapytał zdziwiony.
- Tak młodzieńcze - odpowiedział smok- oo tak przypominam sobie taka sama broń nosił kiedys inny człek który próbował mnie zgładzić, ale byłem dużo szybszy od tego starca - powiedział ze śmiechem.
- Ty zabiłeś mojego ojca- krzyknął rozwścieczony,po czym podniósł sztylet i zaczął biec w kierunku smoka gdy ten obrócił się w kierunku więzionej dziewczyny.Chłopiec podbiegł do smoka i wbił ostrze prosto w serce bestii krzycząc:
-To za mojego ojca!
Smok odwrócił się w jego stronę i ostatnimi siłami zionął ogniem.
Gornadiel zasłonił się sztyletem wiedząc że nie ma już dla niego ratunku,niespodziewanie z kryształu, który wprawiła mu wyrocznia, rozbłysło światło które ochroniło go przed płomieniem. Po czym ostrze znikło mu z rąk. Do bohatera podbiegła Ilonora.
- Dziękuję ci za ocalenie mojego życia. - powiedziała dziewczyna.
Wkrótce potem wyszli z jaskini i odlecieli na gryfie do wioski na wyspie Głosów, rodzinnego domu Edmala gdzie wzięli ślub. A całe skarby smoka oddali wyroczni.

Rasa: Człowiek
Profesja: Rogue
Krąg: 20

Fiannr

Mężczyzna z zainteresowaniem wysłuchał słów przybysza i nawet nie musiał udawać, że nie śpi. Jednak zastanawiała go jedna rzecz.
- Cóż Panie - zaczął - zastanawia mnie jedna tylko sprawa. Skoro przybyłeś tutaj Ty, to czy mamy szukać kobiety o której mówisz, Ty jej poszukujesz czy jak mam to rozumieć? Bowiem Komnaty Rekrutów są dla tych co dołączyć chcą, więc bardziej mnie interesuje Twa historia przybyszu. Ale kobieta o której mówisz też zdaje się być interesującą.
Przechylił się na krześle do tyłu wyczekując odpowiedzi.

Edmal

Spotkałem ją i stała sie ona moja muzą

Fiannr

Westchnął teatralnie rozkładając ręce.
- Ale nadal nie wiem jaki jest cel Twej wizyty tutaj. Czego oczekujesz od nas?

Edmal

Oczekuje miłej atmosfery, licznych przygod i malej pomocy finansowej

Fiannr

Załamał ręce lekko.
- Skoro Ty więc masz do nas przystać zaprezentuj się jakoś. na razie bowiem nie wiemy nic o Tobie, a jedynie tyle, że muzę swą masz. Jednak nim zaczniemy myśleć, czy warto Cie na próbę przyjmować przedstaw siebie. I tym razem, błagam, nie w jednym zdaniu...

Edmal

Ło... opowiedzialem juz swoja historie, jestem godzien aby poddac sie probie?

Fiannr

- Cóż. Ja mam juz jakieś zdanie wyrobione i przekaże je Opiekunowi Dworu. A Wy? - spojrzał na pozostałe postacie zalegające w sali.

Erohoz

- Zobaczymy jak przejdzie okres prób

Branna

- Jestem za próbą ... I niech się lepiej do ciesiołki zaczyna przyuczać.