Gość z daleka przybywający.

Galanthir · Wysłany: Pią 1:12, 28 Mar 2008 Temat postu:

-... zapraszam na śniadanie!
Te słowa zadziałały na gladiatora niczym urok. Nagle poczuł przerażający głód. Momentalnie, nawet sam nie wiedział jak to zrobił, zjawił się w wejściu do kuchni. Nie zauważając gościa, zwrócił się z szerokim uśmiechem do Elinezy.
- Śniadanie? Co na śniadanie? Potwornie głodny jestem...

Cedrik · Gość

Ano dzień dobry Panu <rzekł do wymijającego go człeka po czym ruszył za nim w stronę przemiłego zapachu dobiegającego z kuchni>

Elineza Marroux · Wysłany: Nie 23:23, 30 Mar 2008 Temat postu:

Elineza wysłuchawszy wypowiedzi gościa uśmiechnęła się pobłażliwie, po czym podążyła razem z nim w kierunku kuchni.
- W takim razie będzie waszmość miał okazję sprobować olstigadzkich specjałów. - powiedziała to z wyraźną dumą na twarzy.

Kiedy tylko napatoczył się Gal spojrzała na niego bardzo dobrze mu znanym wzrokiem. Zrezygnowana westchnęła tylko i dodała:
- Galanthirze a ty jak zwykle jak dziecko i jak zawsze przychodzisz na gotowe.

Następnie wskazała Cedrikowi jedno z wolnych miejsc za stołem i nałożyła mu na talerz swojej niezastąpionej sałatki.
- Proszę się rozkoszować. Nie znam osoby, która by się mojemu daniu oparła. - popatrzyła z wyższością na człowieka. - Jak waszmość porządnie napełni swój żołądek, to udamy się do sali rekrutacyjnej i dokonamy potrzebnych formalności, aby mógł już waszmość sie mienić moim oficjalnym podopiecznym. - spojrzała z intrygującym błyskiem w oku i z wyraźnym zadowoleniem na twarzy.

Gość · Wysłany: Pon 17:45, 31 Mar 2008 Temat postu:

<usiadł na wskazanym krześle poczym zabrał się do jedzenia, mimo głodu starał się jeść powoli i elegancko... Dopiero kiedy wyczyścił talerz podniósł wzrok na Elineze>
-Ano wyśmienita <uśmiechną się> ale zjadł bym coś jeszcze <spojrzał maślanym wzrokiem na ludzką kobietę> tak tak formalności... to ja osobie parę słów będę musiał rzec <zamyślił się> no dobrze ale wpierw jak już Pani powiedziała napełnię żołądek <wyszczerzył się poczym zza szaty wyją butelkę białego wina>
-A to ode mnie dla mieszkańców Dworu pyszne białe wino z Aden... z piwniczki mego znajomka, musicie skosztować.

Galanthir · Wysłany: Pon 20:50, 31 Mar 2008 Temat postu:

Usiadł koło Cedrika czekając na swoją porcję.
- Ja nie idę na łatwiznę, po prostu głodny jestem, a że akurat tak się złożyło, że zrobiłaś śniadanie... grzech nie skorzystać.
Uśmiechnął się szeroko w kierunku Elinezy i zamrugał ładnie oczami.
- To co? Dostanę trochę tej boskiej sałatki?

Elineza Marroux

Zerknęła z grymasem na Galanthira. Podeszła do szafki, wyjęła talerz i podała go gladiatorowi.
- Proszę. Nałóż sobie. Osobiście nie jestem głodna.
Następnie zwróciła się do gościa.
- Cedriku, Galanthir potowarzyszy Ci w posiłku, a ja tymczasem udam się już do sali rekrutacyjnej. Będę tam na was czekać.
Obdarzyła odydwu mężczyzn uprzejmym uśmiechem i powoli wyszła z kuchni.

Gość

-Smacznego Panu życzę <rzekł człekowi zasiadającemu obok, po chwili kiedy zajął się on swym talerzem zgarną niezauważalnie ze stołu kawał mięsa -nie wypada tak idioto, w cudzym domu... ech ale co ona zje... głodna pewnie bardziej niż ja-pomyślał o wilczycy którą wczoraj w nocy poza Dworem pozostawił. Po zjedzonym śniadaniu wstał i rzekł>
-Dziękuje bardzo za pyszny posiłek... hmmm teraz czas na formalności... no zobaczymy jak się nam rozmowa będzie z Panią porucznik układać... <te słowa bardziej do samego siebie skierował> zaprowadzisz mnie Panie do sali rekrutacyjnej?

Gość

//hmmm uprawnien nie mam do przekroczenia progu sali rekrutacyjnej...
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
<nk>
A zarejestrowałeś się? Smile

- Vrisa

Galanthir

-Nu chłilecke... jem pszłecie jesze.
Gladiatorowi ciężko szło mówienie z ustami pełnymi sałatki. Więc nic już nie powiedział aż skończył swoją porcję. Wstał, podrapał się po głowie i spojrzał na czekającego człowieka.
-ehh.. ja tam bym zjadł jeszcze dokładkę... No ale niech będzie. Chodź zaprowadzę cię, to sobie z Eli porozmawiasz.
Na jego twarzy pojawił się lekki uśmieszek.
-A ja też chętnie posłucham o tych formalnościach trochę.
Spojrzał ostatni raz na sałatkę, którą miał właśnie zostawić.
-No dobra, chodźmy szybko, bo się rozmyślę.
Nie spoglądając nawet na Cedrika, szybkim krokiem wyszedł z kuchni i skierował się do komnaty rekrutacyjnej.