Szklanooka u progu

Wazzdaka Gutsmek · Wysłany: Śro 20:24, 26 Mar 2008 Temat postu:

Ork juże miał wychrypieć coś wielce zaczepnego do Vrisy gdy nagle w drzwiach Mulhyan zauważył. Paszczękę rozdziawił i gdy Elfka go przywitała dłoń wyciągając, mruknął radośnie.

- Dzień w ciurę dobry? Ja ci kurna dam dzień dobry to cię z sufitu nie pozbierają! Ślepy Huncwocie! Ani jednego listu nie napisałaś psia grdyka, jużem myślał czy cię tam nie zbałamucił jaki pustelnik!

Zielony zarechotał radośnie i zerwał się z zydla, chwytając Ślepą elfke z łatwością i sadzając ją sobie na barkach, uśmiechając się szerzej nawet.

- Ty mnie Ślepundro masz wiele w ciurę do wytłumaczenia!

Ork ślepia wesoło zmrużył i łeb uniósł lekko, spoglądając na siedzącą mu na "barana" jasną.

Vrisa · Wysłany: Śro 20:40, 26 Mar 2008 Temat postu:

Już przyzwoiciej odziana weszła do kuchni i poczekawszy aż ork przestanie dokazywać z Mulhyan, przywitała się.
- Dzień dobry Dakka.
Podeszła do Larina i zaczęła pomagać mu w szykowaniu tego co pitrasił w garnkach. Jej ruchy wydawały się machinalne, jakby wcale nie myślała o tym co robi i jedynie uśmiechy posyłane ukochanemu potwierdzały że jest duchem z obecnymi w kuchni.

Mulhyan · Wysłany: Śro 21:27, 26 Mar 2008 Temat postu:

Zaśmiała się mimowolnie, gdy ork usadził ją sobie na barkach i poklepała go po głowie jak ulubionego szczeniaczka. Jednocześnie spojrzała na siostrę i naraz zgarbiła się, wzdychając ciężko pod nosem.
- Opowiem, opowiem, wytłumaczę się, bez dwóch zdań. - rzekla do orka przyjaznym tonem. - Tęskniłam. - dodała, zarówno do Daki jak i Vrisy.

Wazzdaka Gutsmek · Wysłany: Śro 22:56, 26 Mar 2008 Temat postu:

Ork łbem pokiwał i charknął wesoło, klepiąc jasną po udzie łagodnie i odstawiając ją na podłoge. Omiótł ją wzrokiem i łapiąc się pod biodra stwierdził z mina znawcy.

- Trochę jakbyś w ciurę w biuście większa? No psia jucha niemożliwe!

Zielony zarechotał gromko, przyjaźnie. Jednocześnie nosem pokręcił i wychrypiał juże poważniej.

- Nigdzie beze mnie się nie ruszasz, żesz w ciurę. Nie ma w ciurę kija płonącego na to. Rozumiemy my się kurna? Elmore nie Elmore, ja za tobą kruca.

Daka wyszczerzył kły radośnie i ku Vrisie się wreszcie zwrócił, lekko łapskiem do siebie Mulhyan przyciągając.

- A i usznowanie Rozwodnionej.